นี่คือ “ภาพวาดข้าว” ขนาดยักษ์ที่เกิดขึ้นจากการปลูกข้าวสีต่าง ๆ ในนาที่เมืองหนานหนิง ประเทศจีน เป็นภาพของหลิว ซันเจี่ย นักร้องเพลงพื้นบ้านในตำนานของจีน ชาวนาท้องถิ่นได้ใช้ทักษะด้านการเกษตรผสมผสานเข้ากับศิลปะเพื่อสร้าง “งานศิลป์” ชิ้นนี้ ดึงดูดผู้คนให้มาเยี่ยมชมและส่งเสริมการท่องเที่ยว
งานศิลปะที่เห็นในรูปก็ว่าน่าทึ่งแล้ว แต่เรื่องราวของสตรีที่อยู่ในอาร์ตชิ้นนี้ก็น่าทึ่งไม่แพ้กัน
……………………..
หลิว ซันเจี่ยเกิดในครอบครัวชาวนาที่สมถะในหมู่บ้านเล็ก ๆ ของเขตหยางซั่ว เมืองกุ้ยหลิน ในช่วงราชวงศ์ซ่ง เธอสูญเสียพ่อแม่ไปอย่างน่าเศร้าตั้งแต่อายุยังน้อยและได้พี่ชายเป็นผู้เลี้ยงดูเธอจนเติบใหญ่ เธอค้นพบพรสวรรค์พิเศษของตัวเองว่ามีเสียงที่ไพเราะเมื่อเธออายุเพียงสามขวบ และเมื่อเธอย่างเข้าวัยรุ่น พรสวรรค์ของเธอในฐานะนักร้องเพลงพื้นบ้านก็เป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวาง โดยเฉพาะในหมู่ชาวจ้วงทางตอนใต้ของจีน
แต่ชีวิตของหลิว ซันเจี่ยไม่ได้ราบรื่น เธอโดนกดขี่จากโหม่วเจ้าของที่ที่เธออาศัยอยู่ เขาต้องการให้เธอเป็นนางบำเรอ แต่หลิวไม่ยอมและต่อต้านรุนแรง โหม่วกลั่นแกล้งด้วยการออกกฎห้ามไม่ให้คนยากจนร้องเพลงและจัดการแข่งขันแต่งและร้องเพลงโดยเชิญมืออาชีพสามคนที่มีประสบการณ์และทักษะสูงกว่าหลิวให้มาแข่งขันด้วย แต่ความพยายามของเขากลับไร้ผล เนื่องจากเสียงที่ไพเราะจับใจของหลิวและเนื้อเพลงที่ทรงพลังโดนใจผู้ฟังเป็นอย่างมาก
ด้วยความโกรธแค้น โหม่วอยากจะฆ่าเธอทิ้ง เธอจึงพยายามหลบหนีและลี้ภัยไปสู่เมืองหลิ่วโจว เธอออกเดินทางไปพร้อมกับพี่ชายและคนรักตัวจริง พวกเขาต้องพบอุปสรรคมากมายระหว่างทาง แต่ประสบการณ์เหล่านี้นี่เองที่มีอิทธิพลอย่างมากต่อแรงบันดาลใจในการแต่งเพลงของเธออย่างเข้าถึงอารมณ์ บทเพลงของเธอกลายเป็นแรงบันดาลใจให้กับผู้คนเข้าร่วมกับเธอเพื่อท้าทายการกดขี่ของโหม่ว
แต่โหม่วก็ยังไม่ยอมแพ้ เขากดดันมากขึ้นและวางแผนจะกำจัดชาวบ้านที่เข้าข้างเธอให้หมดสิ้น ดังนั้นเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดอันตรายต่อผู้บริสุทธิ์ หลิวกระโจนลงไปในทะเลสาบเสี่ยวหลงถานโดยตั้งใจที่จะสละชีพตัวเอง ตำนานเพิ่มเติมเล่าว่าขณะที่ร่างของหลิวแตะผืนน้ำ ปลาคาร์พสีทองอร่ามก็ปรากฏขึ้นและอุ้มเธอขึ้นสู่สรวงสวรรค์ ทำให้เธอกลายเป็นอมตะ ชาวบ้านต่างรู้สึกซาบซึ้งในความกล้าหาญและความเสียสละของเธอ จึงได้ถ่ายทอดบทเพลงของเธอสืบต่อมาจากรุ่นสู่รุ่น
……………………..
จนถึงทุกวันนี้ เมืองหยางซั่วยังคงหลงเหลือมรดกของหลิว ซันเจี่ยให้เห็นอยู่ นักท่องเที่ยวสามารถไปเยี่ยมชมจุดที่หลิวเคยซักผ้าซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของต้นกำเนิดอันต่ำต้อยของเธอ และชมสถานที่ซึ่งครั้งหนึ่งเคยจัดประกวดร้องเพลงอันน่าทึ่ง ซึ่งทำให้จิตวิญญาณของเธอมีชีวิตชีวา เพลงของหลิว ซันเจี่ยยังคงสะท้อนผ่านกาลเวลา ทำให้เรานึกถึงพลังของดนตรีและจิตวิญญาณที่ไม่ย่อท้อของสตรีจีนที่โดดเด่นผู้หนึ่ง
