ตำนานรักเมิ่งเจียงหนี่ว์ (Meng Jiangnu Cries the Great Wall) เป็นนิทานพื้นบ้านของจีนที่เล่าถึงหญิงสาวชื่อ “เมิ่งจียงหนี่ว์” ผู้มีชีวิตอยู่ในยุคราชวงศ์ฉิน (221-206 ก่อนคริสตศักราช) นางแต่งงานกับ “ฟ่านสี่เหลียง” ชายหนุ่มที่ถูกเกณฑ์ไปทำงานก่อสร้างกำแพงเมืองจีนหลังจากที่แต่งงานได้เพียง 3 วัน
“เมิ่งจียงหนี่ว์”โศกเศร้าเสียใจเมื่อรู้ว่าสามีของนางถูกพรากไป นางรอให้เขากลับมา แต่ก็ไร้วี่แวว เวลาผ่านไปห้าปี “เมิ่งจียงหนี่ว์”จึงตัดสินใจจะออกเดินทางไปที่กำแพงเมืองจีนเพื่อตามหาชายผู้เป็นที่รัก
การเดินทางนั้นยาวนานและยากลำบาก แต่”เมิ่งจียงหนี่ว์”ก็ตั้งใจแน่วแน่ เธอเดินทางอยู่หลายวันหลายคืนจนในที่สุดเธอก็ไปถึงกำแพงเมืองจีน
แต่แล้วเมื่อความจริงปรากฏว่า “ฟ่านสี่เหลียง” เสียชีวิตแล้วโดยร่างของเขาถูกฝังอยู่ในกำแพง “เมิ่งจียงหนี่ว์” ก็รู้สึกเสียใจมาก นางร้องไห้อย่างขมขื่นจนน้ำตาของนางทำให้ส่วนหนึ่งของกำแพงพังทลายลง
เมื่อกำแพงพังลงมา “เมิ่งจียงหนี่ว์” ก็ได้พบกับร่างของสามีอีกครั้ง นางจึงสามารถทำพิธีและไว้ทุกข์ได้อย่างสมบูรณ์
ตำนานรัก “เมิ่งเจียงหนี่ว์” เป็นเรื่องราวของความรัก ความสูญเสีย และความอุตสาหะ เป็นเรื่องที่เล่าขานกันมานานในประเทศจีนจนถึงปัจจุบัน ด้วยเพราะเป็นเรื่องที่เชิดชูพลังแห่งความรักและความแข็งแกร่งของจิตวิญญาณของมนุษย์
และนี่ก็คือเรื่องราวที่นับเป็นหนึ่งในสี่นิทานยิ่งใหญ่ของจีน (อีกสามเรื่องคือตำนานนางพญางูขาว, ม่านประเพณี, และหนุ่มเลี้ยงวัวกับสาวทอผ้า)
