เอกลักษณ์ของ “ตรุษจีน” ที่มักเรียกรอยยิ้ม อยู่เสมอ ขาดไม่ได้ถ้าไม่มี “แป๊ะยิ้ม”
ความเชื่อในอดีตที่มีเรื่องเล่ากันมาว่า คนที่ใส่หัวแป๊ะยิ้มที่คู่กับสิงโตนั้น คือ “หัวเซียน”
มาจากเทพนิยายเรื่อง “แปดเซียน”
เรื่องราวมีอยู่ว่า ตอนที่แปดเซียนได้เดินทางผ่านทะเล้งไฮ้ ไปอวยพรวันเกิด “อ๊วงบ๊อ” เซียนสูงสุดบนสวรรค์นั้น มีสัตว์ประหลาด “สี่ปุ๊กเสียว” โผล่มาในทะเล ลักษณะเหมือนม้า เกล็ดคล้ายปลาหัวมังกร หางสิงโต
ครั้งนั้นเองที่ “แน่ไซฮัว” เซียนจิ๋วหรือแป๊ะยิ้ม ที่มีรูปร่างคล้ายผู้หญิงทำผมแกละ มีกระเช้าดอกไม้ประกอบด้วยดอกเบญจมาศ ดอกไหน กิ่งไผ่ และใบไผ่ เป็นอาวุธพิเศษ และด้วยความเป็นเด็กจึงเข้าไปแหย่เจ้าสัตว์ประหลาดให้ติดตามเพื่อที่จะนำไปถวายอ๊วงบ๊อ
และอีกความเชื่อหนึ่งที่มีคือ ศาลเจ้าจีนจะมีสิงโตเฝ้าทางเข้าอยู่ ขณะที่สิงโตกำลังเฝ้าศาลเจ้าอยู่นั้น มีแป๊ะยิ้มจะเข้าไปไหว้ศาลเจ้า แต่สิงโตนั้นขวางอยู่ แป๊ะยิ้มเลยยั่วให้สิงโตมันตื่น สิงโตเลยไล่กัด แป๊ะยิ้มก็เลยวิ่งหนีจากสิงโต
ลักษณะของแป๊ะยิ้มที่เราเห็นได้บ่อยมักจะมี “ใบหน้ากลมป้าน แก้มใหญ่อวบอิ่มสีชมพู” ยิ้มปากกว้างเห็นทั้งฟันบนและฟันล่าง แสดงถึงอารมณ์ที่มีความสุข และมักจะมีพัดติดตัวอยู่เสมอ ซึ่งการโบกพัด หมายถึงการโบกเพื่ออำนวยพรให้ทุกๆ คนตลอดสองข้างทางนั่นเอง
แป๊ะยิ้มนั้น ในขบวนเชิดสิงโต จะทำหน้าที่ แหย่สิงโต ให้สิงโตเต้น วิ่ง และสร้างความรื้นเครงสนุกสนานให้ผู้คนโดยรอบที่มาดูการเชิดสิงโตนั่นเอง!!!
Credit from : https://www.chiangmainews.co.th/
