“แชเล่งเอี้ยะ” หรือ “เจ้าปู่มังกรเขียว” ตำนานเทพารักษ์ผู้รักษาบ่อน้ำทิพย์ประจำวัด!! โบราณนั้นเชื่อว่าเทพมังกรปกป้องคุ้มครองและบันดาลความอุดมสมบูรณ์ ให้ฝนตกต้องตามฤดูกาล และยังเป็นเทพารักษ์ประจำแหล่งน้ำ ไม่ว่าจะเป็น บ่อน้ำ แม่น้ำ หรือมหาสมุทร
เรื่องราวของ เจ้าปู่มังกรเขียว นั้นมีมา 3 ที่มา โดยเรื่องแรกนั้นมาจากชาวพื้นเมืองในแถบลุ่มแม่น้ำแยงชี รวมมาถึงแถบแต้จิ๋ว จะมีพิธีบูชา “งู” ในพิธีรับเจ้างูในเดือนยี่ เมื่อฤดูน้ำหลาก จะมีฝูงงูลอยตามน้ำป่ามาติดอยู่ริมตลิ่ง ชาวบ้านละแวกนั้น ก็จะเชิญงูมาบูชางูที่หมู่บ้าน และเลี้ยงงูด้วยไข่ดิบ หลังจากนั้นงูก็จะไม่ทำร้ายคน เมื่อบูชางูเสร็จ งูก็จะเลื้อยไปทางช่องด้านหลังศาล ชาวบ้านเลยเรียกงูที่นำมาบูชานั้นว่า “แชเล่งเอี้ยะ”
เรื่องที่สองมีผู้พบเห็นงูสีเขียวทอดลำตัวอยู่บนหลังคาศาลเจ้าแห่งหนึ่งตลอดเวลา ไม่มีผู้ใดทราบงูนี้มาตั้งแต่เมื่อใดและหายไปตอนไหน ชาวแต้จิ๋วในท้องถิ่นจึงเรียกชื่อศาลเจ้าแห่งนี้ว่า “แชเล่งเอี้ยะ” ตามความหมายของคำว่า “แช” แปลว่าสีเขียว “เล่ง” แปลว่ามังกร และ “เอี๊ย” แปลว่าเทพเจ้า
เรื่องที่สามนั้นออกจะยาวหน่อย เกิดขึ้นสมัยราชวงศ์ซ่งฮ่องเต้ซ่งเหรินจง ส่งกองทัพเรือเดินทางลงมาปราบกลุ่มคนไร้อารยธรรมซึ่งมีถิ่นฐานต่ำลงไปทางตอนใต้ของกวางตุ้ง แต่ก็ไม่ประสบชัยชนะ จนกระทั่งปรากฏ “มังกรสีเขียว” ว่ายตามขบวนเรือ ทำให้กองทัพเรือประสบความสำเร็จตามภารกิจ
เมื่อนายพลกองทัพเรือเล่าเหตุการณ์นี้ให้ฮ่องเต้ฟัง ฮ่องเต้จึงส่งป้ายเขียนว่า “อังจี้หลิงหวัง” ไปที่เมืองแต้จิ๋ว เพื่อตั้งชื่อให้กับมังกรสีเขียว ความหมายของคำว่า “อังจี้” คือ ล่องเรือปลอดภัยมีชัยชนะ และ “หลิงหวัง” คือ ศักดิ์สิทธิ์ ขณะที่ชาวบ้านเรียกศาลเจ้าแห่งนี้ว่า “แชเล่งเอี๊ยะ” ตามลักษณะมังกรสีเขียว
ที่ประเทศไทยก็มี “แชเล่งเอี้ยะ” ที่วัดทิพยวารีวิหาร ซึ่งเป็นสถานที่ที่ชาวไทยเชื้อสายจีน หรือหมู่นักท่องเที่ยวจีนมักไปกราบไหว้บูชา โดยความศักดิสิทธิ์ของท่าน จะอำนวยให้คนที่เคารพ และสักการะบูชาและศรัทธาได้ผลสำเร็จตามใจปราถนา
